طبّ الأئمّة عليهمالسلام- به نقل از ذُريح -: مردى نزد امام باقر عليهالسلام از سفيدىاى در چشمش
اظهار ناراحتى كرد. فرمود: «قدرى توتياى هندى ، قدرى جوش كوره (ريم) سيم و زر ، و قدرى سنگ سرمه مرغوب بردار و سهمى هليله زرد و سهمى نيز نمك تركى (نمك بلور) [همراه آن] بردار و هر يك از آنها را جداگانه در آب باران ، خوب بساب و سپس ، همه را پس از سابيدن به هم درآميز و از آن سرمه ساز . اين [كار] ، به اذن خداوند عز و جل ، سفيدى عارض بر چشم را از ميان مىبَرَد ، گوشت چشم را تصفيه مىكند و از هر بيمارىاى مىپالايد».